23 feb 1978

València... la tristeça de la Bressa catalana

Me despłàs amèter-l, ma questa vòlta la guerra entrà mi e la lengua castigłana l'ho perdida mi.
Un par de dí fa són stad a València, la capital de la omònima Comunità Autònoma spagnœla, dòpo de płussé de 4 aînn qe ghe andavi miga. Quell viaj qui el m'ha lassad en boca płussé amar qe altre, perqè quell qe ho descovert l'è una còsa qe me speitavi pròpi miga: València l'è una bruta còpia de Bressa, parland linguisticament. Quest qui l'è un post polémica? Segurament si. L'è un post polémica perqè en realtà són restad incí mal end el descobrir qe la lengua catalana a Cap i Casal (incí i valenciân i cłama València) l'è praticament inexistenta, qe pœdi pròpi evitar miga de sfogar-m cond quell artícol qui.