Encœ ve volł cuntar la stòria d'un gnaro bressan que un dí, quand que l'è andaid a visitar València, el g'ha descovert la bellessa del bilingüism e una volta tornad a casa el s'è rencorgid de l'existença de la soa lengua e el g'ha cominçad un percors de crèscita personala en quell àmbit lí... finaquè el g'ha capid que la lengua l'è una cosa que nomà i "poderós" i pœl tratar. Li persone normaly, i ver "parlants", i val negot. Meno de zero. Sciore e scior, questa l'è la stòria de come la "diplomocracia" la g'ha copad un sogn.
