Ingorgament del co

Ògne matina se dessedom e se rendom cunt che del moment che dervom i œugj passarom ògne istant dessedadj presoner de questa sensazzion de sòfeg e de incabiament che ormai se tirom dré de un bell pò. El sôm cond çertezza, som sigur che questa sensazzion la ne compagnarà fin a la sêra, perchè l'è compagna del nòst víver zamò de una mugja de tenp. Costant, immovíbel.

La vox sença vox

Encœ ve volł cuntar la stòria d'un gnaro bressan que un dí, quand que l'è andaid a visitar València, el g'ha descovert la bellessa del bilingüism e una volta tornad a casa el s'è rencorgid de l'existença de la soa lengua e el g'ha cominçad un percors de crèscita personala en quell àmbit lí... finaquè el g'ha capid que la lengua l'è una cosa que nomà i "poderós" i pœl tratar. Li persone normaly, i ver "parlants", i val negot. Meno de zero. Sciore e scior, questa l'è la stòria de come la "diplomocracia" la g'ha copad un sogn.

La “Generacion YouPorn”, come ve formi la società del doman

La “Generacion YouPorn”, incí l'è staida soranominada la part de la popolacion que encœ la g'ha entrà i 10 e i 25 any. E no l'è un nom casual, perquè l'è la medema (çoè l'istessa) generacion que l'ha vist el desvilup de la tecnologia, de l'Ínternet e, oviament, del mercad de la pornografia.

La nœva gràfica la fa de trampolín al nœv sit... forsi!

En prevision d'una possible rechapada del blog, encœ ve presente la nœva gràfica, płus moderna, minimal e cłara. La gràfica precedenta l'era trop "retró", la me piaxia mia fina en fond e la dava al sit un aspet trop scur. Questa gràfica envece l'è el trampolín per la big news que spere la rivarà prest. Le novità de faid i è mia nomà quí. Són dré a desvilupar un nœv sit, completament renovad e cread entregament (o quasi) de mi, ma cond el poc temp que g'ho en quell moment quí, la roba la se slongarà d'un po'. Quissà, magari de quí a la fin de l'ann el sarà pront. HAHAHAHA

Bona jornada e stiv pronts, de quí a 20 dí ghe sarà la famosa Diada Catalana, a la qual parteciparó e su la qual faró una bella blog-crònaca.

Una Lombardia bilingue l'è possíbel, basta cominçar a mœver-s

Quei qe i me conòsç i sa bén qe la mea posiçion en su l'us de la lengua lombarda end la nòstra società l'è ciara e ben definida. Se el fuss per mi, ghe saress miga compromeîss, perqè la nòstra lengua som noaltrê e una cità qe nò la permet de doperar la nòstra lengua l'è una cità qe no la permet a noaltrê de ésser-g.

Da “post” a “nòta”: una forma de lombardizar li paròle

Se gh'è una ròba que i italiân i è un gran bravî a far l'è quella de cłapar paròle forestere e doperar-li end la quotidianità comè se li fudess paròle italiane. En Itàlia som, defait, completament circondaîd de paròle e expressiôn d'origen forestera, que end una manera o end un'altra i g'han contribuïd a cambiar la lengua italiana, andand a "tacar-s" a li regolâr expressiôn nostrane o andand a sostituïr-s a lore.

La magia de le parole

La lengua l'è un instrument de comunicazion màgic. L'è màgic perchè l'è un po' come una pozion d'una stria, no? Ti ta ciàpet una pignata, ta ghe mètet dènter un quai ingredients, ta mès·cet un po' e boom, la magia: la parola.

Modífica del LOriS

Bondí a tuts, car s·cets e amix. Incœ vœli domà far una precisazion.

I ènn un poc de dí che públichi nagot, ma la rexon l'è semplicíssima: sont adré a recrear un standard ortogràfic plœ "italianizad" (o mei, plœ "tradizionalista"), per quell sont ocupad. Quan che haroo completad la modífica del mè LOriS (che ciamaroo LOriZ in manera scherzosa) v'el postaroo, v'el cuntaroo e cominçaroo a far-l cognósser a tuts. Gràzie de l'atenzion e bona letura :)

Se al vœl fiocar, lassa che al fiochi

Ah, la nev, che bella cosa. La quarça jo tut in quàter·e·quatrot e la càmbia el paesaj induna manera che la somea quasi una magia. Del dibon. Quan che sont livad su incœ e me sont metud inanz al volant de la mè màchina, hoo fait fadiga a capir indov'che seri. Ah, come l'è bella.

E se el Lombard al diventàss ofiçal?

L'è mia tant ciara la rexon per la quala incœ la lengua lombarda l'è gnanc'mò recognossuda e tratada compagn d'una lengua come le aultre. In fin dei cunts, de lengue compagne al lombard, ma ofiçai, ghe n'è. Prima intra tute, la lengua catalana.