Una cena e una vísita de Bèrgom... tut en lengua

I dí 28 e 29 de Novembre del 2015 i restarà per sempre end el mé cœr come i dó dí de la lombardofonia. Quan que ho organizad la segonda Cena Lombardòfona, al principi savivi mia que g'havereix havid come hòspeds dó car scłets de Barcelona, anca lor lingüisty, o an'mò que el dí dopo ghe sereix staid l'encontre del Comitad Lombard per la Salvaguàrdia dei Patrimoni Lingüístic. L'è staida una sorpresona que l'ha transformad un fin de setimana qualsevœl en vun per mi indesmentegable.

Anca el spaci el se colora de lombard

La pàgina de presentacion de l'event

Quant l'è bell saver que la nosta lengua l'è mia propi dré a morir del tut. Ja, perquè gh'è amò qui que 'l cred al valor del nost lombard e gràcie al sforç de tuts, ogni tant g'hom tuts la possibilità de far un passetín endré e de tornar a un sècol fa, quan que tuts i parlava tranquillament en lengua lombarda sença que vergun el ghe diguess vergot.

La “Cena Lombardòfona” intra amix e felicità

L'è passada ind la manera pu bella e joiosa la serada de ier organizada dal sotascrivud a la mea casa. Una "cena lombardòfona", incí l'hive ciamada, che l'è trascorruda del debon beníssim. A la cena sérem in domà quàter, contra i dex-dódex de le prevision, ma comè che se dix, l'importa mia la quantità, quan gh'è la qualità.