Spagna vs. Catalogna: el destin de li lengue

La notícia qe la Catalogna l'ha cominçad el process per domandar l'independença da la Spagna l'è ormai en su la boca de tut el mond. Dòpo quell qe l'è dré a succéder, però, la comunità autònoma de Catalogna la rischa gròss, perqè a la fin de la galleria ghe poderess anca ésser la fin de l'Estatut d'Autonomia de la region e, donca, la possíbel fin de l'oficialità del catalan e de l'aranés end el territòri.

Una cena e una vísita de Bèrgom... tut en lengua

I dí 28 e 29 de Novembre del 2015 i restarà per sempre end el mé cœr come i dó dí de la lombardofonia. Quan que ho organizad la segonda Cena Lombardòfona, al principi savivi mia que g'havereix havid come hòspeds dó car scłets de Barcelona, anca lor lingüisty, o an'mò que el dí dopo ghe sereix staid l'encontre del Comitad Lombard per la Salvaguàrdia dei Patrimoni Lingüístic. L'è staida una sorpresona que l'ha transformad un fin de setimana qualsevœl en vun per mi indesmentegable.

València... la tristeça de la Bressa catalana

Me despłàs amèter-l, ma questa vòlta la guerra entrà mi e la lengua castigłana l'ho perdida mi.

Un par de dí fa són stad a València, la capital de la omònima Comunità Autònoma spagnœla, dòpo de płussé de 4 aînn qe ghe andavi miga. Quell viaj qui el m'ha lassad en boca płussé amar qe altre, perqè quell qe ho descovert l'è una còsa qe me speitavi pròpi miga: València l'è una bruta còpia de Bressa, parland linguisticament. Quest qui l'è un post polémica? Segurament si. L'è un post polémica perqè en realtà són restad incí mal end el descobrir qe la lengua catalana a Cap i Casal (incí i valenciân i cłama València) l'è praticament inexistenta, qe pœdi pròpi evitar miga de sfogar-m cond quell artícol qui.